про́дкавіца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. про́дкавіца про́дкавіцы
Р. про́дкавіцы про́дкавіц
Д. про́дкавіцы про́дкавіцам
В. про́дкавіцу про́дкавіц
Т. про́дкавіцай
про́дкавіцаю		 про́дкавіцамі
М. про́дкавіцы про́дкавіцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)