праімча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праімчу́ся праімчы́мся
2-я ас. праімчы́шся праімчыце́ся
3-я ас. праімчы́цца праімча́цца
Прошлы час
м. праімча́ўся праімча́ліся
ж. праімча́лася
н. праімча́лася
Загадны лад
2-я ас. праімчы́ся праімчы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час праімча́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)