праяві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праяўлю́ прая́вім
2-я ас. прая́віш прая́віце
3-я ас. прая́віць прая́вяць
Прошлы час
м. праяві́ў праяві́лі
ж. праяві́ла
н. праяві́ла
Загадны лад
2-я ас. праяві́ праяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праяві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)