прашчырава́ць

‘старанна прапрацаваць, правесці час за справай’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашчыру́ю прашчыру́ем
2-я ас. прашчыру́еш прашчыру́еце
3-я ас. прашчыру́е прашчыру́юць
Прошлы час
м. прашчырава́ў прашчырава́лі
ж. прашчырава́ла
н. прашчырава́ла
Загадны лад
2-я ас. прашчыру́й прашчыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашчырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)