прашчы́кваць
‘прашчыпваць каго-небудзь, праскубваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прашчы́кваю | прашчы́кваем | |
| прашчы́кваеш | прашчы́кваеце | |
| прашчы́квае | прашчы́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| прашчы́кваў | прашчы́квалі | |
| прашчы́квала | ||
| прашчы́квала | ||
| Загадны лад | ||
| прашчы́квай | прашчы́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прашчы́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)