прашчу́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашчу́паю прашчу́паем
2-я ас. прашчу́паеш прашчу́паеце
3-я ас. прашчу́пае прашчу́паюць
Прошлы час
м. прашчу́паў прашчу́палі
ж. прашчу́пала
н. прашчу́пала
Загадны лад
2-я ас. прашчу́пай прашчу́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашчу́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)