пра́шчнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пра́шчнік | пра́шчнікі | |
| пра́шчніка | пра́шчнікаў | |
| пра́шчніку | пра́шчнікам | |
| пра́шчніка | пра́шчнікаў | |
| пра́шчнікам | пра́шчнікамі | |
| пра́шчніку | пра́шчніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)