прашурхаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашурхачу́ прашурхаці́м
2-я ас. прашурхаці́ш прашурхаціце́
3-я ас. прашурхаці́ць прашурхаця́ць
Прошлы час
м. прашурхаце́ў прашурхаце́лі
ж. прашурхаце́ла
н. прашурхаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прашурхаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)