прашпегава́ць

‘прашпегаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашпегу́ю прашпегу́ем
2-я ас. прашпегу́еш прашпегу́еце
3-я ас. прашпегу́е прашпегу́юць
Прошлы час
м. прашпегава́ў прашпегава́лі
ж. прашпегава́ла
н. прашпегава́ла
Загадны лад
2-я ас. прашпегу́й прашпегу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашпегава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)