прашо́рхаць

‘прашамацець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашо́рхаю прашо́рхаем
2-я ас. прашо́рхаеш прашо́рхаеце
3-я ас. прашо́рхае прашо́рхаюць
Прошлы час
м. прашо́рхаў прашо́рхалі
ж. прашо́рхала
н. прашо́рхала
Загадны лад
2-я ас. прашо́рхай прашо́рхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашо́рхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)