прашмарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прашмарава́ны прашмарава́ная прашмарава́нае прашмарава́ныя
Р. прашмарава́нага прашмарава́най
прашмарава́нае		 прашмарава́нага прашмарава́ных
Д. прашмарава́наму прашмарава́най прашмарава́наму прашмарава́ным
В. прашмарава́ны (неадуш.)
прашмарава́нага (адуш.)		 прашмарава́ную прашмарава́нае прашмарава́ныя (неадуш.)
прашмарава́ных (адуш.)
Т. прашмарава́ным прашмарава́най
прашмарава́наю		 прашмарава́ным прашмарава́нымі
М. прашмарава́ным прашмарава́най прашмарава́ным прашмарава́ных

Кароткая форма: прашмарава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)