прачу́хваць

‘працвярэжваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачу́хваю прачу́хваем
2-я ас. прачу́хваеш прачу́хваеце
3-я ас. прачу́хвае прачу́хваюць
Прошлы час
м. прачу́хваў прачу́хвалі
ж. прачу́хвала
н. прачу́хвала
Загадны лад
2-я ас. прачу́хвай прачу́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачу́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)