прачуха́ць
‘працверажаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прачуха́ю | прачуха́ем | |
| прачуха́еш | прачуха́еце | |
| прачуха́е | прачуха́юць | |
| Прошлы час | ||
| прачуха́ў | прачуха́лі | |
| прачуха́ла | ||
| прачуха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прачуха́й | прачуха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прачуха́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)