прачу́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прачу́тка | прачу́ткі | |
| прачу́ткі | прачу́так | |
| прачу́тцы | прачу́ткам | |
| прачу́тку | прачу́ткі | |
| прачу́ткай прачу́ткаю |
прачу́ткамі | |
| прачу́тцы | прачу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)