прача́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прача́ўкаю прача́ўкаем
2-я ас. прача́ўкаеш прача́ўкаеце
3-я ас. прача́ўкае прача́ўкаюць
Прошлы час
м. прача́ўкаў прача́ўкалі
ж. прача́ўкала
н. прача́ўкала
Загадны лад
2-я ас. прача́ўкай прача́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прача́ўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)