прачарці́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачарчу́ прачэ́рцім
2-я ас. прачэ́рціш прачэ́рціце
3-я ас. прачэ́рціць прачэ́рцяць
Прошлы час
м. прачарці́ў прачарці́лі
ж. прачарці́ла
н. прачарці́ла
Загадны лад
2-я ас. прачарці́ прачарці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прачарці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)