прача́дзець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прача́дзею прача́дзеем
2-я ас. прача́дзееш прача́дзееце
3-я ас. прача́дзее прача́дзеюць
Прошлы час
м. прача́дзеў прача́дзелі
ж. прача́дзела
н. прача́дзела
Загадны лад
2-я ас. прача́дзей прача́дзейце
Дзеепрыслоўе
прош. час прача́дзеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)