працярэ́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| працярэ́бліванне | |
| працярэ́блівання | |
| працярэ́бліванню | |
| працярэ́бліванне | |
| працярэ́бліваннем | |
| працярэ́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)