працю́каць
‘утварыць гук, удараючы чым-небудзь (пра птушак)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| працю́кае | працю́каюць | |
| Прошлы час | ||
| працю́каў | працю́калі | |
| працю́кала | ||
| працю́кала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| працю́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)