працы́ўкаць

‘праціўкаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. працы́ўкаю працы́ўкаем
2-я ас. працы́ўкаеш працы́ўкаеце
3-я ас. працы́ўкае працы́ўкаюць
Прошлы час
м. працы́ўкаў працы́ўкалі
ж. працы́ўкала
н. працы́ўкала
Загадны лад
2-я ас. працы́ўкай працы́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час працы́ўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)