працмы́гнуць

‘прашмыгнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. працмы́гну працмы́гнем
2-я ас. працмы́гнеш працмы́гнеце
3-я ас. працмы́гне працмы́гнуць
Прошлы час
м. працмы́гнуў працмы́гнулі
ж. працмы́гнула
н. працмы́гнула
Загадны лад
2-я ас. працмы́гні працмы́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час працмы́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)