працмы́гаць
‘працмыгаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| працмы́гаю | працмы́гаем | |
| працмы́гаеш | працмы́гаеце | |
| працмы́гае | працмы́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| працмы́гаў | працмы́галі | |
| працмы́гала | ||
| працмы́гала | ||
| Загадны лад | ||
| працмы́гай | працмы́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| працмы́гаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)