працкаму́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. працкаму́на працкаму́ны
Р. працкаму́ны працкаму́н
Д. працкаму́не працкаму́нам
В. працкаму́ну працкаму́ны
Т. працкаму́най
працкаму́наю		 працкаму́намі
М. працкаму́не працкаму́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)