працвіта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| працвіта́нне | |
| працвіта́ння | |
| працвіта́нню | |
| працвіта́нне | |
| працвіта́ннем | |
| працвіта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)