працверажэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| працверажэ́нне | |
| працверажэ́ння | |
| працверажэ́нню | |
| працверажэ́нне | |
| працверажэ́ннем | |
| працверажэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)