працаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| працаўні́к | працаўнікі́ | |
| працаўніка́ | працаўніко́ў | |
| працаўніку́ | працаўніка́м | |
| працаўніка́ | працаўніко́ў | |
| працаўніко́м | працаўніка́мі | |
| працаўніку́ | працаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)