працаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| працаві́к | працавікі́ | |
| працавіка́ | працавіко́ў | |
| працавіку́ | працавіка́м | |
| працавіка́ | працавіко́ў | |
| працавіко́м | працавіка́мі | |
| працавіку́ | працавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)