прахіхі́каць
‘хіхікнуць; правесці пэўны час, хіхікаючы (прахіхікаць усю дарогу)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прахіхі́каю | прахіхі́каем | |
| прахіхі́каеш | прахіхі́каеце | |
| прахіхі́кае | прахіхі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| прахіхі́каў | прахіхі́калі | |
| прахіхі́кала | ||
| прахіхі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| прахіхі́кай | прахіхі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прахіхі́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)