прахо́жы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. прахо́жы прахо́жая прахо́жыя
Р. прахо́жага прахо́жай прахо́жых
Д. прахо́жаму прахо́жай прахо́жым
В. прахо́жага прахо́жую прахо́жых
Т. прахо́жым прахо́жай
прахо́жаю
прахо́жымі
М. прахо́жым прахо́жай прахо́жых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)