прахо́жы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прахо́жы | прахо́жая | прахо́жыя | |
| прахо́жага | прахо́жай | прахо́жых | |
| прахо́жаму | прахо́жай | прахо́жым | |
| прахо́жага | прахо́жую | прахо́жых | |
| прахо́жым | прахо́жай прахо́жаю |
прахо́жымі | |
| прахо́жым | прахо́жай | прахо́жых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)