прахо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прахо́джанне | |
| прахо́джання | |
| прахо́джанню | |
| прахо́джанне | |
| прахо́джаннем | |
| прахо́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)