прахлю́паць
‘прайсці, хлюпаючы, пэўны час або пэўную адлегласць (мілю) і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прахлю́паю | прахлю́паем | |
| прахлю́паеш | прахлю́паеце | |
| прахлю́пае | прахлю́паюць | |
| Прошлы час | ||
| прахлю́паў | прахлю́палі | |
| прахлю́пала | ||
| прахлю́пала | ||
| Загадны лад | ||
| прахлю́пай | прахлю́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прахлю́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)