прахваці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прахвачу́ прахва́цім
2-я ас. прахва́ціш прахва́ціце
3-я ас. прахва́ціць прахва́цяць
Прошлы час
м. прахваці́ў прахваці́лі
ж. прахваці́ла
н. прахваці́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прахваці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)