прахапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прахаплю́ прахо́пім
2-я ас. прахо́піш прахо́піце
3-я ас. прахо́піць прахо́пяць
Прошлы час
м. прахапі́ў прахапі́лі
ж. прахапі́ла
н. прахапі́ла
Загадны лад
2-я ас. прахапі́ прахапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прахапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)