прахадзі́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прахадзі́мка | прахадзі́мкі | |
| прахадзі́мкі | прахадзі́мак | |
| прахадзі́мцы | прахадзі́мкам | |
| прахадзі́мку | прахадзі́мак | |
| прахадзі́мкай прахадзі́мкаю |
прахадзі́мкамі | |
| прахадзі́мцы | прахадзі́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)