прафітава́ць

‘мець карысць, атрымліваць выгаду’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прафіту́ю прафіту́ем
2-я ас. прафіту́еш прафіту́еце
3-я ас. прафіту́е прафіту́юць
Прошлы час
м. прафітава́ў прафітава́лі
ж. прафітава́ла
н. прафітава́ла
Загадны лад
2-я ас. прафіту́й прафіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прафіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)