прафурчэ́ць
‘утварыць гук; прасвістаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прафурчу́ | прафурчы́м | |
| прафурчы́ш | прафурчыце́ | |
| прафурчы́ць | прафурча́ць | |
| Прошлы час | ||
| прафурчэ́ў | прафурчэ́лі | |
| прафурчэ́ла | ||
| прафурчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прафурчы́ | прафурчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прафурчэ́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)