прафупаўнава́жаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прафупаўнава́жаны | прафупаўнава́жаныя | |
| прафупаўнава́жанага | прафупаўнава́жаных | |
| прафупаўнава́жанаму | прафупаўнава́жаным | |
| прафупаўнава́жанага | прафупаўнава́жаных | |
| прафупаўнава́жаным | прафупаўнава́жанымі | |
| прафупаўнава́жаным | прафупаўнава́жаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)