прафзахво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прафзахво́рванне | прафзахво́рванні | |
| прафзахво́рвання | прафзахво́рванняў | |
| прафзахво́рванню | прафзахво́рванням | |
| прафзахво́рванне | прафзахво́рванні | |
| прафзахво́рваннем | прафзахво́рваннямі | |
| прафзахво́рванні | прафзахво́рваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)