прафарганіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прафарганіза́цыя | прафарганіза́цыі | |
| прафарганіза́цыі | прафарганіза́цый | |
| прафарганіза́цыі | прафарганіза́цыям | |
| прафарганіза́цыю | прафарганіза́цыі | |
| прафарганіза́цыяй прафарганіза́цыяю |
прафарганіза́цыямі | |
| прафарганіза́цыі | прафарганіза́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)