прафакты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прафакты́ў | прафакты́вы | |
| прафакты́ву | прафакты́ваў | |
| прафакты́ву | прафакты́вам | |
| прафакты́ў | прафакты́вы | |
| прафакты́вам | прафакты́вамі | |
| прафакты́ве | прафакты́вах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)