прафактыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прафактыві́ст | прафактыві́сты | |
| прафактыві́ста | прафактыві́стаў | |
| прафактыві́сту | прафактыві́стам | |
| прафактыві́ста | прафактыві́стаў | |
| прафактыві́стам | прафактыві́стамі | |
| прафактыві́сце | прафактыві́стах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)