пратэсту́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пратэсту́ючы пратэсту́ючая пратэсту́ючае пратэсту́ючыя
Р. пратэсту́ючага пратэсту́ючай
пратэсту́ючае		 пратэсту́ючага пратэсту́ючых
Д. пратэсту́ючаму пратэсту́ючай пратэсту́ючаму пратэсту́ючым
В. пратэсту́ючы (неадуш.)
пратэсту́ючага (адуш.)		 пратэсту́ючую пратэсту́ючае пратэсту́ючыя (неадуш.)
пратэсту́ючых (адуш.)
Т. пратэсту́ючым пратэсту́ючай
пратэсту́ючаю		 пратэсту́ючым пратэсту́ючымі
М. пратэсту́ючым пратэсту́ючай пратэсту́ючым пратэсту́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)