пратэрміно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пратэрміно́ўваю пратэрміно́ўваем
2-я ас. пратэрміно́ўваеш пратэрміно́ўваеце
3-я ас. пратэрміно́ўвае пратэрміно́ўваюць
Прошлы час
м. пратэрміно́ўваў пратэрміно́ўвалі
ж. пратэрміно́ўвала
н. пратэрміно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. пратэрміно́ўвай пратэрміно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пратэрміно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)