пратэрмінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пратэрміну́ю пратэрміну́ем
2-я ас. пратэрміну́еш пратэрміну́еце
3-я ас. пратэрміну́е пратэрміну́юць
Прошлы час
м. пратэрмінава́ў пратэрмінава́лі
ж. пратэрмінава́ла
н. пратэрмінава́ла
Загадны лад
2-я ас. пратэрміну́й пратэрміну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пратэрмінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)