пратырча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пратырчу́ пратырчы́м
2-я ас. пратырчы́ш пратырчыце́
3-я ас. пратырчы́ць пратырча́ць
Прошлы час
м. пратырча́ў пратырча́лі
ж. пратырча́ла
н. пратырча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пратырча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)