прато́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прато́ўчаны | прато́ўчаная | прато́ўчанае | прато́ўчаныя | |
| прато́ўчанага | прато́ўчанай прато́ўчанае |
прато́ўчанага | прато́ўчаных | |
| прато́ўчанаму | прато́ўчанай | прато́ўчанаму | прато́ўчаным | |
| прато́ўчаны ( прато́ўчанага ( |
прато́ўчаную | прато́ўчанае | прато́ўчаныя ( прато́ўчаных ( |
|
| прато́ўчаным | прато́ўчанай прато́ўчанаю |
прато́ўчаным | прато́ўчанымі | |
| прато́ўчаным | прато́ўчанай | прато́ўчаным | прато́ўчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)