прататы́п

‘першавобраз, арыгінал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прататы́п прататы́пы
Р. прататы́па прататы́паў
Д. прататы́пу прататы́пам
В. прататы́п прататы́пы
Т. прататы́пам прататы́памі
М. прататы́пе прататы́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)