пратарча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пратарчу́ пратарчы́м
2-я ас. пратарчы́ш пратарчыце́
3-я ас. пратарчы́ць пратарча́ць
Прошлы час
м. пратарча́ў пратарча́лі
ж. пратарча́ла
н. пратарча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пратарча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)