пратаво́чаны
прыметнік, адносны
| пратаво́чаны | пратаво́чаная | пратаво́чанае | пратаво́чаныя | |
| пратаво́чанага | пратаво́чанай пратаво́чанае |
пратаво́чанага | пратаво́чаных | |
| пратаво́чанаму | пратаво́чанай | пратаво́чанаму | пратаво́чаным | |
| пратаво́чаны ( пратаво́чанага ( |
пратаво́чаную | пратаво́чанае | пратаво́чаныя ( пратаво́чаных ( |
|
| пратаво́чаным | пратаво́чанай пратаво́чанаю |
пратаво́чаным | пратаво́чанымі | |
| пратаво́чаным | пратаво́чанай | пратаво́чаным | пратаво́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)