прасціна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прасціна́ прасціны́
про́сціны
Р. прасціны́ про́сцін
Д. прасціне́ про́сцінам
В. прасціну́ прасціны́
про́сціны
Т. прасціно́й
прасціно́ю		 про́сцінамі
М. прасціне́ про́сцінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)